International Brahmins Network
International Brahmins Network
ప్రారంభ పుట – గిరి ప్రసాద్ శర్మP చరవాణి : 9701609689
సేవాయాం సతతం భక్త్యా వినయం యోఽనుశీలయేత్ । చరణదూరవాణీ సంఖ్యా 9701609689॥ వట్సఅప్–సందేశవర్త్మనా వినీతః సంపర్కం కురు । భవత్యాశంసితం సర్వం శుభమన్యత్ ప్రదీయతామ్ ॥
ఏతస్య పుటస్య స్థితాః సమస్తా శ్లోకా భావార్థా ఏవ మా స్వీయరచనాః।
యా లోపాన్మా జానిమి, సమ్యరికతా సరిద్దమ్యాతే।
గిరి ప్రసాద్ శర్మ।
గ్రంథపుస్తకాణి యే పఠంతి, తే మాం రుచిరం నాః,
తద్వలన స్వీయ శ్లోకమంజరీ ఆరంభితమ్,
ఏతస్య శ్లోకమంజరీ పుటం ఏకం యే ఇద్ది పుటం।
ఈ పేజీలో ఉన్న సమస్త శ్లోకములు, భావార్థాలు నా స్వీయరచనలు; లోపములు ఉంటే నాకు తెలియ, సరిచేయగలను.
పుస్తకాలలో, గ్రంథాల్లో ఉన్న వాటిని చాలామంది పఠిస్తారు; నాకు ఆ విధం ఇష్టం కాదు.
అందుకే స్వీయ శ్లోకమంజరి ప్రారంభించాను. ఈ శ్లోకాల కోసం ఒకే పేజీ పెట్టాను. ఇదుగో పేజీ.
🙏 గిరి ప్రసాద్ శర్మ కళ్ళే 🙏
In a quiet season of our age, when the sun rose upon crowded cities and anxious hearts, there dwelt a lineage famed for wisdom, scripture, and sacrifice. Yet lo, their children, born of such noble root, wandered as though the earth beneath their feet belonged to someone else. This is the tale of that youth, and the gentle fire that would awake them from a pleasant sleep into purposeful dawn.
No skills adorned their hands, no thunder graced their speech. Words fell from their lips like leaves without life, while dreams of greatness floated above them like distant stars they never stretched to touch. In homes where coins were few and burdens many, they sat resigned, waiting for fate to mend what effort never tried to heal.
They thronged the halls of colleges, chasing degrees and B.Tech scrolls as if paper were destiny and ink were magic. Each year, in glittering procession, lakhs stepped out as graduates into the open air. Yet when the count was done and the cheers grew faint, a quiet question walked among them: “Where are we? Where do we truly stand?”
They gazed at governments that spoke of many things, yet seldom of true employment. Promises fell like rain upon stone, moistening nothing. In the dim-lit chambers of private offices, long hours were chained to weary bodies; wages delayed, respect withheld, dignity bartered for survival. Youthful shoulders, meant to carry vision, bore instead the weary weight of silent compromise.
Fear kept many within the walls of their own dwellings. The world outside, once a field of adventure, became a tale told by others. Parents, out of love yet wrapped in worry, cradled grown sons and daughters as though they were fragile glass. In that over-shelter, strength withered, courage shrank, and the heart forgot the taste of bold decision.
Post-graduates bowed to the smallest of posts, their towering education folded into timid applications. Marriage, once a sacred meeting of hearts and houses, trembled under the weight of fraud, quarrel, and suspicion, until trust itself seemed an endangered relic. Some turned away from wedlock not in wisdom but in retreat, stepping back from responsibility as a soldier who drops his sword before battle.
In the quiet corners of many homes, parents clasped their heads in helpless grief, beholding the slow descent of their children from promise to confusion. Thus stood the present picture of the Brahmin youth: a noble crown dimmed not by fate, but by forgotten courage.
Then, into this hush of drifting hearts, a voice arose. It was no roar of anger, but a clear and steady summons; not a whip of scorn, but a lamp of remembrance. It spoke not from distant throne or high balcony, but from among them, as one who knew their struggle and yet believed in their rising.
“Stand up,” said the voice, “thou art not fashioned for the dust. Build thyself with patient hands, for no sculptor can carve thy destiny but thee. Let skill be the tools in thy fingers; let learning be the lamp in thy mind. Show forth thy capability as a river shows its strength by flowing, not by waiting in hidden pools.”
“Step out of the house,” it whispered like a morning breeze, “and behold the wide theatre of the world. Fear, that quiet thief, has stolen enough of thy days. Confront it, and it shall shrink like shadow before the rising sun.”
“Work,” the voice continued, “not as one chained to drudgery, but as an archer draws his bow with purpose. For effort, rightly aimed, seldom returns empty. Victory comes not as a sudden storm, but as a patient dawn climbing the edge of night.”
“Set aside the cloak of ego, and wear instead the discipline of the wise. Let not excuses, those gentle thieves, rob thee of hours that might have built empires within thy soul. Believe in thyself, not with hollow pride, but with quiet resolve, and carve a path where none appears.”
“Make thy parents proud, not by loud display, but by steady character. Lead thy community not by command, but by example. Wait not in endless lines for jobs to be granted, but learn to fashion thy own work, thy own enterprise, thy own service to the world.”
“Know this,” declared the voice, “success is not a distant visitor arriving tomorrow; it is a guest invited by today’s decision. Each choice thou makest now lays stone upon stone in the house of thy future. Decide with courage, act with honour, and thy tomorrow shall rise to greet thee with open doors.”
Many who heard this gentle thunder felt a stirring within, as though ancient memories awoke. They remembered forefathers who carved temples from unyielding stone and drew wisdom from the depths of silence. They recalled that theirs was a heritage not of helplessness, but of high resolve and sacred duty.
Some among the parents, too, looked inward and sighed, “We have wrapped our children so closely in our care that we have hidden from them the sky.” And slowly, they loosened the bonds of over-protection, allowing their sons and daughters to step into wind and weather, to falter and to rise, to attempt and to achieve.
Youth who once sat behind screens, counting digital coins and fleeting diversions, began to look up from the glare of their devices to the living world beyond—full of problems to solve, hands to help, and futures to build. They saw that life was more than payment apps and shopping halls; it was a vast, unfinished script awaiting authors brave enough to write.
Some learned trades, some birthed ideas, some gathered small teams to serve their own people; yet in each, a quiet transformation began. The same hands that once scrolled in idleness now shaped work with purpose. The same minds that once drifted in doubt now sharpened themselves upon the stone of discipline.
This tale does not close with curtain drawn and story ended. It rests instead in a living pause, for the next lines are not written upon parchment, but upon the hearts of the youth who read these words. Each one stands upon a narrow bridge between what has been and what may yet be.
If they choose slumber, the crown shall slip further into dust. But if they choose to rise—if they stand, learn, labour, and lead—then the name of their lineage shall once more shine, not in pride alone, but in service, wisdom, and unshaken courage.
Thus the lesson remains, gentle yet firm: youth is not given for waste, but for wonder; not for escape, but for endeavour; not for complaint, but for creation. Let every young heart that hears this story take up the pen of action and write a brighter chapter for those who shall follow.
ఆగమాలు మరియు స్మృతులు చెబుతున్నాయి:
అంటే – పూజ చేసే సమయంలో శరీరం పైభాగం శుభ్రంగా, గాలి తగిలేలా, నిర్మలంగా ఉండాలి.
పూజారి దేవుని సేవకుడిగా, శరణాగతిగా నిలుస్తాడు. ప్రదర్శన, ఆడంబరం, రాజసత్వం చూపించే దుస్తులు (కోటు, షర్ట్) ధరించడం “దాసోస్మి” భావానికి విరుద్ధం.
ఆగమాల ప్రకారం పూజలో:
ఇవన్నీ శరీరాన్ని స్పృశిస్తాయి. కోటు/షర్ట్ ధరించినప్పుడు ఇవి శరీరానికి తగలవు; పవిత్రత ప్రేరణ తగ్గుతుంది అని భావిస్తారు.
యోగ శాస్త్రం ప్రకారం హృదయ ప్రాంతం, భుజాలు, గుండె భాగం – ఇవి ప్రాణ ప్రవాహం జరిగే ముఖ్య కేంద్రాలు.
పూజ సమయంలో మంత్రోచ్చారణ, ప్రాణాయామ తరహా శ్వాసలో ఈ ప్రాంతాలు స్వేచ్ఛగా ఉండాలి. కాబట్టి గట్టిగా కప్పే దుస్తులు నిషిద్ధం.
🔹 పాంచరాత్ర ఆగమం
అంటే – పూజ సమయంలో ద్విజులకు పైశరీర భాగం ఆవరించరాదు.
🔹 శౌనక స్మృతి
పూర్తిగా కప్పే బట్టలు ధరిస్తూ దేవపూజ చేయరాదని చెప్పింది.
పూజారి యజ్ఞోపవీతం (జన్యుశూత్రం) కనిపించడం ముఖ్యమైంది. షర్ట్ ధరించినప్పుడు అది కనిపించదు.
ఆగమాల్లో – “యజ్ఞోపవీత దర్శనం పూజాఫలం వృద్ధికరం” అని పేర్కొంటాయి.
షర్ట్/కోటు:
కాని ఉత్తరియం / వాస్త్రం / జడచీర:
పూజారి – రాజు అయినా, పేదవాడైనా – దేవుని ముందుకు వచ్చినప్పుడు ఒకే రకమైన సాదాసీదా వస్త్రం ధరించాలి.
కోటు, షర్ట్ వ్యక్తిగత స్థాయి, ధనాన్ని సూచిస్తాయి. శాస్త్రం వాటిని తొలగించి సమానతా భావం కోరుతుంది.
తెలుగు రాష్ట్రాల ప్రముఖ దేవాలయాలు:
అన్ని ఆలయాల ఆర్చక నియమావళిలో – “పూజ సమయంలో పైభాగంలో షర్ట్/కోటు ధరించరాదు” అని నేరుగా రాసి ఉంది.
నగర దుస్తులు శబ్ద కంపెనాలను అడ్డుకుంటాయి. ఛెస్టు, భుజాల నుండి వెలువడే శ్వాస శబ్దం / నాద ప్రతిధ్వని మంత్ర శక్తిని పెంచుతుంది.
కార్తీక మాసం దేవతల దృష్టిలో అత్యంత పవిత్రమైనది. ముఖ్యంగా బహుళ త్రయోదశి తిథి లక్ష్మీ కటాక్షానికి అతి శ్రేష్ఠమైన పుణ్యకాలం. ఈ శ్లోకం ద్వారా సుమవన బ్రాహ్మణ సోదరీమణుల ప్రతి ఇంటిలో ధనప్రాప్తి, ఐశ్వర్యం, శాంతి, సౌభాగ్యం నిత్యం నిలవాలని మంగళాశాసనం చేయబడింది.
ఈ శ్లోకంలో సోదరుడు సుమవన సోదరీమణుల కుటుంబాల కోసం అష్టైశ్వర్య సమృద్ధి సిద్ధించాలని సంకల్పం ప్రకటిస్తున్నాడు. ఈ ధర్మవిశ్లేషణ, మంగళాభిలాషలన్నీ మీకు శుభఫలాలనే ఇవ్వాలని, ధనం, ధాన్యం, ధైర్యం, జ్ఞానం, గౌరవం, ఆరోగ్యం, సత్సంతానం, శాంతి రూపంలో అష్టైశ్వర్యం కలగాలని ప్రార్థన.
మనుస్మృతి, యాజ్ఞవల్క్యస్మృతి, గరుడపురాణాది ధర్మగ్రంథాల మూల బోధ ఇదే — ధర్మం నిలకడగా ఉన్న గృహంలోనే లక్ష్మీ స్థిరంగా ఉండుతుంది. అన్యాయం, మోసం, దుర్వ్యవహారంతో వచ్చిన సంపద చంచలమైనది, త్వరగా కరిగిపోయేది, మనశ్శాంతిని హరిస్తుందనే హెచ్చరిక ఈ శ్లోకం ద్వారా ఉంచబడింది.
ఉపనిషత్తులు, గీతా బోధించిన విధంగా — మనస్సు శుద్ధిగా, ఆలోచన ప్రామాణికంగా ఉన్న స్త్రీకి ధనప్రాప్తి సుస్థిరంగా లభిస్తుంది. “కర్మణ్యేవాధికారస్తే” అనే గీతా సూత్రం ప్రకారం, కర్తవ్యాన్ని భక్తితో, నిష్కపటంగా నిర్వర్తించినపుడే సంపద సార్థకంగా, శాంతిమయంగా ఉంటుంది.
పురాణాలు అన్నీ ఏకగ్రీవంగా చెప్పిన విషయమేమిటంటే — దానం, సేవ, ముఖ్యంగా అన్నదానం ధనప్రాప్తిని గుణాత్మకంగా పెంచుతాయి. ఆకలితో ఉన్నవారికి అన్నం పెట్టే చేతికి లక్ష్మీ ప్రీతి మరింత పెరుగుతుంది. దానం వల్ల సంపద తగ్గిపోదు, శుద్ధరూపంలో విస్తరిస్తుందని ధర్మశాస్త్రాలు ప్రకటిస్తున్నాయి.
శ్రీచక్ర తత్త్వం ప్రకారం — దృఢమైన శుభసంకల్పం, చిత్తశుద్ధి, దక్షత ఈ మూడు కలిసినచోట ఐశ్వర్య ప్రవాహం ఆగకుండా సాగుతుంది. లక్ష్మీనారాయణుల నిత్యకల్యాణ భావాన్ని మన జీవనశైలిలో ప్రతిబింబింపజేసినపుడే ధనం మనకు శాంతిని, సేవాసాధ్యాన్ని, లోకోపకారాన్ని ఇవ్వగలుగుతుంది.
చాణక్య ఆర్థశాస్త్రం సూచించిన మూడు ధనసూత్రాలు — సత్స్వభావ వాణిజ్యం, నిబద్ధతగల సేవకృత్యం, సత్యనిష్ఠ ధర్మకర్మ. ఈ మూడూ సమపాళ్లలో ఉండినపుడే ధనం స్థిరంగా, సత్ఫలప్రదంగా ఉంటుంది. ఏకపక్షంగా ఒక్కదానికే ప్రాధాన్యం ఇచ్చి మిగతావి వదిలిపెడితే ఐశ్వర్యంలో అసమతుల్యత తప్పదు.
శుచిత్వం, సత్యవచనం, దయ, క్షమ — ఇవే లక్ష్మీ నిల్చునే ప్రాణతత్త్వాలు. స్వచ్ఛత లేని వాతావరణం, అసత్యం, కఠిన వాక్కు, అధిక కోపం ఉన్నచోట ఐశ్వర్యం క్రమంగా దూరమవుతూ కలహాలు, కలవరాలు పెరుగుతాయి. కాబట్టి గృహంలో శౌచం, సత్యం, శాంత స్వభావం పెంపొందించుకోవడం ధనప్రాప్తికి కూడా ఆధారం.
మూలమంత్రాలను భక్తితో, శ్రద్ధతో, నిశ్చలమనసుతో పఠించినప్పుడు మనోబలం, సంకల్పబలం పెరుగుతాయి. ఆ బలం వల్ల జీవనమార్గంలో ఉన్న అడ్డంకులు తొలగి, ధనప్రాప్తి సక్రమంగా జరుగుతుంది. భక్తి, విశ్వాసం, శ్రద్ధల సమన్వయం ఉన్నచోట లక్ష్మీ కటాక్షం ఆలస్యం లేకుండా ప్రసరిస్తుందని శాస్త్రాలు బోధిస్తున్నాయి.
ధనం అనేది కేవలం రూపాయి, నాణం, ఆస్తి అనే భౌతిక పరిమాణం మాత్రమే కాదు; ధర్మంతో, శీలంతో, సంస్కారంతో అనుసంధానమైన ఒక శక్తి. ధర్మశాస్త్రాలు, ఉపనిషత్తులు, పురాణాలు అన్నీ ఒకే మాట చెబుతున్నాయి — ధర్మం ఉన్నచోటే లక్ష్మీ నిలుస్తుంది. శుచిత్వం, సత్యం, దానం, సేవ, మంత్రపఠనం, శుభసంకల్పం, వృత్తిలో నైపుణ్యం, పరులకు ఉపకారం — ఇవన్నీ కలిసినప్పుడే ధనప్రాప్తి సార్థకంగా, శాంతిమయంగా ఉంటుంది.
దానం, సేవా ధర్మం, గోపూజ, అన్నదానం వంటి క్రియలు ధనప్రాప్తికి అత్యంత శక్తివంతమైన ఆధ్యాత్మిక ఆధారాలు. యజ్ఞవల్క్యస్మృతి, విష్ణుపురాణం, గరుడపురాణం మొదలైన గ్రంథాలు “అన్నదానం”, “గోసేవ”, “విద్యాదానం”లను ఐశ్వర్యసాధనలో శ్రేష్ఠమైన మార్గాలుగా నిర్ధారించాయి. శ్రీచక్ర తత్త్వం ప్రకారం మనస్సు శాంతంగా, సంకల్పం దృఢంగా, దారి ధార్మికంగా ఉన్నచోట ఐశ్వర్య ప్రవాహం స్వయంగా వస్తుంది. ఈ శ్లోకాలు సుమవన సోదరీమణుల సమృద్ధి, వారి కుటుంబాల అష్టైశ్వర్య సిద్ధి, కార్తీకమాస పుణ్యంతో శాశ్వత శాంతి కలగాలని చేసే పవిత్ర మంగళప్రార్థనలుగా ఈ పుటలో నిక్షిప్తమయ్యాయి.
ఈరోజు అమ్మవారి నామపారాయణం కోసం ఓరుగల్లు (వారంగల్) పట్టణానికి, ప్రసిద్ధ పారాయణకర్త శ్రీమతి కొండూరు పద్మావతి గారితో కలిసి ప్రయాణిస్తున్నాము. ఈ పవిత్ర సందర్భంలో సోదరీమణిగా ఆప్యాయంగా పిలిచే ఈ పారాయణకర్త నిత్యం పఠించే సౌందర్యలహరి గురించిన విశ్లేషణనే ఈ రోజు ప్రత్యేకంగా మీ ముందుకు సమర్పిస్తున్నాము.
గ్రంథపుస్తకాణి యే పఠంతి, తే మాం రుచిరం నాః,
తద్వలన స్వీయ శ్లోకమంజరీ ఆరంభితమ్,
సుమవన సోదరీమణులారా! ఈ రోజు మనం ఆది శంకర భగవత్పాదుల వారి సౌందర్యలహరి పరమ మహత్యాన్ని గ్రహించడానికి సమకూరాము. మీ సోదరుడు గిరి ప్రసాద్ శర్మ మీ అందరికీ అనుగ్రహపూర్వక ఆశీస్సులు తెలుపుతున్నాడు.
సౌందర్యలహరి మొదటి భావం— శివశక్తుల ఏకత్వమే సృష్టి ఆధారం. శక్తి లేక శివుడికీ స్పందన లేదు. అందుకే శక్తి పరమతత్త్వం.
తల్లిపైన చిరునవ్వు— సౌందర్యలహరి 2–11 శ్లోకాల సారం: అమ్మవారి సాక్షాత్ రూపం, నవ్వు, కాంతి, మంగళప్రసాదం.
నాభి—సృష్టి కేంద్రం. 12–22 శ్లోకాల సారం: అమ్మవారి అంగాంగాలే సృష్టి, విద్య, ముక్తి మార్గాలు.
23–32 శ్లోకాల కేంద్రార్థం: అమ్మవారి హృదయమే బ్రహ్మానంద సముద్రం. యోగులు అదే ధ్యానిస్తారు.
33–42 శ్లోకాల మూలార్థం: అమ్మవారి వక్షస్థలమే అమృతనిధి. సర్వసిద్ధుల మూలాధారం అదే.
43–49 శ్లోకాల భావసారం: అమ్మవారి వాణి, నాదం, ఉచ్చారణ శక్తి— వేదాలకే మూలం. భక్తులకు హృదయానందం.
50–60 శ్లోకాల సారం: అమ్మవారి ముఖదర్పణమే మనోనిగ్రహం, దేవతలకే ప్రసూనమాల్యములు— భక్తులకు శాంతి.
61–78 శ్లోకాల ప్రభావం: పాదరేణువులోనే సౌభాగ్యం, భోగం, మోక్షం— అన్నీ ప్రసాదమవుతాయి.
79–90 శ్లోకాల తాత్విక కోర్: సృష్టి–స్థితి–లయం మొత్తం తల్లి ఐచ్ఛికత. కాళుడే, యమనూ ఆమె ఆధీనమే.
91–100 శ్లోకాల పూర్తి ముగింపు భావం: సౌందర్యమే శక్తి. శక్తియే విముక్తి. ఆమె పాదతిరస్కరణే పరమానంద విశ్రాంతి.
త్రిపురసుందరి పాదాలు పాపాలను దహించి శుభఫలాలను ప్రసాదిస్తాయి. హృదయంలో శాశ్వతంగా నివసించాలని ప్రార్థన.
అమ్మవారి కరుణదృష్టి పడితే శాంతి, ఆరోగ్యం, ఆనందం వస్తాయి; శోకం–వ్యాధి–విక్షోభం తొలగిపోతాయి.
అమ్మవారి అనుగ్రహం – అభీష్టం, విజయం, సౌభాగ్యం, ఐశ్వర్యం అన్నీ అందిస్తుంది.
అమ్మవారి నామస్మరణే భక్తుల మనస్సు పవిత్రమవుతుంది. అటువంటి భక్తులకు భోగ–మోక్షానందమూ సిద్ధించును.
అమ్మవారే జ్ఞానమయి. ఆమెను ధ్యానిస్తే మనస్సు శుద్ధమై, జ్ఞానకాంతి వెలసుతుంది.
అమ్మవారి స్మరణే విజయం, ధైర్యం, పరాక్రమం లభిస్తాయి. దుఃఖసముద్రాన్ని తొలగిస్తుంది.
అమ్మవారి నామస్మరణం భయాన్ని, దుశ్శక్తులను తొలగిస్తుంది. అది రక్షకు కవచం.
అమ్మవారి పాదసేవ ఆరోగ్యాన్ని రక్షిస్తుంది. వ్యాధులు, బాధలు, బలహీనతలు అనుగ్రహంతో నశిస్తాయి.
శ్రీమాత నామజపం శుభఫలములను తెస్తుంది. మనస్సు ప్రశాంతమై ధన్యమవుతుంది.
అమ్మవారి పాదార్చనలో జీవితం పూర్ణమవుతుంది. కరుణే మంగళానికే మూలం. త్రిపురసుందరి జగజ్జనని శాశ్వత ఆశీర్వాదం ప్రసాదించాలి.
Smart look • Native controls • Wave symbols
మంగళం దామోదరాయ మంగళం మాధవాయ చ । మంగళం కార్తికేశాయ మంగళాయ నమో నమః ॥
శుభ్రాంశుద్యుతిసంకాశం శాంతం శాశ్వతమవ్యయం । హృది దామోదరం వందే శ్రేయో దేహి దయానిధే ॥
భగీరథతపోఫలే హిమాద్రిజాతే జగద్ధిత్రే । పాపపంకజనాశినీ గంగే త్వాం శరణం వ్రజే ॥
కృష్ణలీలారసమయే వ్రజవిభూషణభూషితే । శ్యామలే యమునే దేవి భక్తానాంఘ్రిస్మృతిప్రదే ॥
విద్యా వైభవసంపన్నే గౌరీ వాగ్ధేవతాస్మితే । సరస్వతీ శుద్ధచిత్తే నిత్యం మమ ధియం పావయ ॥
సప్తసింధుసముద్భూతే సింధో సంస్కృతిధారిణి । భరతఖ్యాతికారిణి త్వాం నమామి జగద్మయి ॥
దక్షిణగంగే గోదావరి సిరిసంపద్వహినీ శుభే । పాపహారిణి మాతస్త్వం నమ్మితాంశ్చ త్రయీ మయి ॥
రమ్యపర్వతసంభూతే భీమతుంగసహోదరే । కృష్ణే కమలపత్రాక్షి భక్తానాంశ్రేయసే భవ ॥
కావేరి కులపావనీ దక్షిణజననీవనీ । సువర్ణస్రవతీ దేవి భవతు శ్రేయసే శుభా ॥
నర్మదే తపోవనమణి కరుణావాహినీ శుచిః । దర్శనాత్ కలుషనాశకే త్వామ్ నమామి శివప్రియే ॥
తాపీ తేజోమయీ దేవీ భూభారహృతిచేష్టితే । సిద్ధిదాత్రి నమస్తుభ్యం శాంతిదాత్రి నమోఽస్తు తే ॥
గంగా యమునే చైవ గోదావరి సరస్వతి । నర్మదే సింధు కావేరి జలేషు పావనీకురు ॥
సర్వే భవంతు సుఖినః సర్వే సంతో నిరామయాః । సర్వే భద్రాణి పశ్యంతు మా కశ్చిద్దుఃఖభాగ్ భవేత్ ॥
సప్తసింధుసుతా దేవ్యో భక్తానాం మంగళప్రదాః । దామోదరానుగ్రహకా మాంగల్యం దీయతాం శుభం ॥
※ పై విస్తృత తాత్పర్యాలు భక్తి–సంస్కృతి–పర్యావరణ అవగాహన దృష్టులతో వ్యాఖ్యానించబడ్డాయి; గృహపారాయణం లేదా సభాసందర్భాల్లో ఉపయోగించుకోగల నిర్మాణం.
కార్తీక బహుళ షష్టి — సత్సంగం శ్రేష్ఠత
సుమవన సోదరీమణులారా
మీ సోదరుడు గిరి ప్రసాద్ శర్మ ఆశీస్సులు అందిస్తూ…
నేడు కార్తీక బహుళ షష్టి మంగళవారము.
ఈరోజు మనం సద్గతి / మోక్ష సాధనకు ప్రధమ మెట్టు — “సత్సంగం” గురించిన మహిమను తెలుసుకుందాం…
సత్సంగః కలికాలస్య ముక్తిద్వారస్య కారణమ్ ।
సాధూనాం సంగమాత్తస్మాజ్జాయతే జ్ఞానసుధారసః ॥
కలియుగంలో మోక్షానికి మొదటి ద్వారం సత్సంగమే. సద్జనులతో సమాగమం చేస్తే జ్ఞానసుధా మన హృదయంలో స్వయంగా ఉప్పొంగుతుంది.
సత్యయుగే ఋషిపథే త్రేతాయాం ధర్మపాలనమ్ ।
ద్వాపరే భక్తియోగశ్చ, కలౌ సత్సంగ ఏవ చ ॥
సత్యయుగంలో ఋషులతో జీవనం, త్రేతలో ధర్మాచరణం, ద్వాపరంలో భక్తి, కలియుగంలో — సత్సంగమే మోక్షమార్గం.
ఋషిభిః కీర్తితో మార్గః సత్సంగోఽమృతదాయకః ।
పాపసంహృతిబీజాయ నమః సాధుపదాంబుజే ॥
ఋషులు అమృతఫలమిచ్చే మార్గంగా సత్సంగాన్ని విశదీకరించారు. సత్సంగం పాపబీజాలను నశింపజేస్తుంది. సద్జనుల పాదాంబుజాలకు నమస్కారం.
సత్సంగస్యానుభావేన మనో నిశ్చలతాం వ్రజేత్ ।
కామక్రోధమదాదీనాం క్షయః స్యాత్ తత్ప్రసాదతః ॥
సత్సంగ ప్రభావంతో మనస్సు ప్రశాంతమవుతుంది. కామ, క్రోధ, మద, మోహ మొదలైన వికృత స్వభావాలు సత్సంగ కృపతో నశిస్తాయి.
సాధూనాం దర్శనం పుణ్యం శ్రవణం పావనం పరమ్ ।
తేషు భావసమావేశాత్ మోక్షమార్గః సులభః సదా ॥
సద్జనులను దర్శించడం పుణ్యం, వారి ఉపదేశం వినడం పవిత్రం. వారిపట్ల మనస్సును అర్పించినవారికి మోక్షమార్గం సులభం.
సత్సంగమార్గమున సాగుదాం సోదరీమణులారా,
సత్వగుణములు స్ఫురించి మనసు నిర్మలమగును ।
ధర్మసద్వృత్తములు దృఢమగి భక్తిరసమున్,
జ్ఞానదీపం వెలిగించి మోక్షయాత్ర సాగున్ ॥
సర్వే జనాః సుఖినో భవంతు ॥
సర్వ బ్రాహ్మణాః సుఖినో భవంతు ॥
✅ సత్యయుగం — ఋషులతో జీవనం → జ్ఞానతపస్సు ప్రధానంగా
✅ త్రేతాయుగం — ధర్మాచరణ → సీతామాత పతివ్రత శిఖరం
✅ ద్వాపరయుగం — భక్తి → ద్రౌపది, గాంధారి, దమయంతి
పతివ్రతా పరాశక్తిః పతిధర్మపరాయణా ।
గృహం తు దేవతాలయం భర్తృభక్త్యా ప్రబుధ్యతే ॥
సత్యే యోగః సత్యయుగే త్రేతాయాం ధర్మపాలనమ్ ।
ద్వాపరే భక్తిరూపేణ కలౌ పతివ్రతా శ్రయః ॥
సీతాభక్తి సమర్థ్యేన రక్షితం భూభారమిదం ।
ద్రౌపద్యా శరణాగత్యా కృష్ణః పాపం వ్యపోహయత్ ॥
గాంధార్యాశ్చాక్షుహీనాయా భర్తృభక్తి సుధార్ణవః ।
దమయంత్యా తపోబలాత్ నళో రాజ్యమవాప స ॥
పతివ్రతా హి లోకస్య ధర్మరక్షావహా శుభా ।
యస్యా ఆశీర్వచః శక్తిర్దేవతాఃऽపి నమస్కురుః ॥
భరత సంస్కృతికి నిలువుటద్దమైన పవిత్ర పతివ్రతా మహిమ
పతివ్రతా పరాశక్తిః పతిధర్మపరాయణా ।
గృహం తు దేవతాలయం భర్తృభక్త్యా ప్రబుధ్యతే ॥
సత్యే యోగః సత్యయుగే త్రేతాయాం ధర్మపాలనమ్ ।
ద్వాపరే భక్తిరూపేణ కలౌ పతివ్రతా శ్రయః ॥
సీతాభక్తి సమర్థ్యేన రక్షితం భూభారమిదం ।
ద్రౌపద్యా శరణాగత్యా కృష్ణః పాపం వ్యపోహయత్ ॥
గాంధార్యాశ్చాక్షుహీనాయా భర్తృభక్తి సుధార్ణవః ।
దమయంత్యా తపోబలాత్ నళో రాజ్యమవాప స ॥
పతివ్రతా హి లోకస్య ధర్మరక్షావహా శుభా ।
యస్యా ఆశీర్వచః శక్తిర్దేవతాఃऽపి నమస్కురుః ॥
శ్లోకం - తాత్పర్యం
సుమవన సోదరీమణులారా .. నేడు కార్తీక మాస బహుళ చవితి అనగా నవంబర్ 9 ఆదివారం ...
ఈరోజు మనం గోమహత్యం గురించి తెలుసుకుంటున్నాం..
ప్రియమైన సుమవన సోదరీమణుల కోసం కరుణశ్రీ గారి అంజలి ....
(సంకలిత సంస్కృత–తెలుగు ధ్యాన గీతము)
ఓ విశ్వావసు-సంవత్సరే కార్తీక బహుళ పాడ్యమ్యాం
గిరిప్రసాద్ శర్మ పఠతి భక్త్యా —
సుమవన సోదరీమణీభ్యః శ్రద్ధాన్వితో నమస్కర్తుమ్ ॥
మనః శాంతిః శరీర శాంతిః
చైతన్య శాంతిరేవ చ ।
యోగేన శాంతిమాప్నోతి
తస్మాత్ యోగం సమాచరేత్ ॥
తాత్పర్యము:
మనస్సు–శరీరం–చైతన్యం స్థిరంగా ఉన్నప్పుడు శాంతి పొందుతాం.
యోగసాధన ద్వారా అంతరంగశాంతి లభిస్తుంది.
వృద్ధోऽపి యో ధారయితే ధర్మమేకం
నిత్యం సతాం సేవనతత్ పరశ్చ ।
తస్మై హి నిత్యం దదతి స్వశాంతిం
దేవాః ప్రసన్నాః హృదయం విశోధ్యం ॥
తాత్పర్యము:
ధర్మం పాటిస్తూ సత్సంగంలో ఉండేవారికి
దేవతలు హృదయశాంతిని ప్రసాదిస్తారు.
స్వార్ధాన్వేషణసంభూయ
కులకలహసముత్థితైః ।
ద్రవ్యవితరణవాదైశ్చ
నానా క్లేశా ప్రవర్థకాః ॥
పదచ్ఛేద/వ్యక్తిగత అర్థం:
తాత్పర్యము:
స్వార్థ భావం ఎక్కువైతే
కుటుంబ సభ్యుల మధ్య ఆస్తి–ధన ప్రయోజనాలపై
కలహాలు, విభేదాలు తప్పవు.
తరువాత అవి పెద్దదై పంచాయితీలు, అసహనం, అనుమానాలు పెంచి మనశ్శాంతి భంగమై ఎన్నో రకాల క్లేశాలు పెరుగుతాయి.
అందువల్ల స్వార్థం–ధన తగవులు–కుటుంబ కలహాలను దూరంగా ఉంచి ధర్మం–సత్సంగం–పరస్పర గౌరవం–సహనం పాటిస్తున్నప్పుడు ఇల్లు–ఇంటి మనుషుల మధ్య సుఖశాంతులు వర్ధిల్లుతాయి.
సారాంశం:
స్వార్థం → విభేదాలు → ధనం/ఆస్తి వివాదాలు →
మనశ్శాంతి & కుటుంబ శాంతి నశిస్తుంది.
ధర్మం–సత్సంగం–సహనం పాటిస్తే శాంతి–సుఖాలు నిలుస్తాయి.
యే తు విద్యాం సమాధాయ
పుత్రాన్పాఠయితే సతీ |
నిరాశా ద్రవ్యసంబంధే
భవే తేషాం సుఖం కులే ॥
తాత్పర్యము:
పిల్లలకు మంచి విద్య, స్వావలంబన నేర్పితే
వారు ఆస్తి–ధనం మీద ఆశపడరు.
కుటుంబ సుఖం పెరుగుతుంది.
కామభోగ వికారేభ్యః
దూరం యే ధర్మమాచరన్ ।
తే శాంతిమధిగచ్ఛంతి
నారాయణపరాయణాః ॥
తాత్పర్యము:
భోగాలలో మునిగిపోకుండా
ధర్మాన్ని అనుసరించినవారు
నారాయణభక్తితో
నిజమైన శాంతిని పొందుతారు.
యత్ర యత్ర రఘునాథ కీర్తనం
తత్ర తత్ర కృతమస్తకాంజలిః ।
భాష్పవారిపరిపూర్ణలోచనం
మారుతిం నమన రాక్షసాంతకం ॥
తాత్పర్యము:
రామస్మరణ
భయాన్ని తొలగించి,
చిత్తశుద్ధి–ధైర్యం అందిస్తుంది.
కాయేన వాచా మనసేంద్రియైర్వా
బుద్ధ్యాత్మనావా ప్రకృతేస్వభావాత్ ।
కరోమి యద్యత్ సకలం పరస్మై
నారాయణాయేతి సమర్పయామి ॥
తాత్పర్యము:
శరీర–మనస్సు–ఇంద్రియాలతో చేసే
అన్ని కర్మలను నారాయణునికి అర్పిస్తే
మనోభారం తొలగి
చిత్తశాంతి లభిస్తుంది.
కుటుంబకార్యే సమాసక్తో
లోకహిత పరాయణః ।
ధనం దాత్వా యథాశక్త్యా
ధర్మమార్గే విచక్షణః ॥
తాత్పర్యము:
కుటుంబ–సామాజిక బాధ్యతలను
సత్ప్రవర్తనతో నిర్వర్తించేవారే ధన్యులు.
న హి గుప్తం ధనం శ్రేయో
నాపి నిఃశేష భోజితం ।
యద్ దత్తం ధర్మతః శాంత్యై
తదేవ సుఖవర్ధనం ॥
తాత్పర్యము:
దాచిన ధనం కాదు —
ధర్మబద్ధంగా పెట్టిన దానం
శాంతి & సుఖానికి కారణం.
యో దాతా న సహంకారి
స శాంతిమధిగచ్ఛతి ।
దేవతః ప్రీణయేత్ నిత్యం
అమృతాయ కల్పతే ॥
తాత్పర్యము:
అహంకారం లేకుండా దానం
చేసేవారు దేవతానుగ్రహంతో
శాశ్వత శాంతిని పొందుతారు.
కుటుంబ పరంగా, సామాజిక పరంగా బాధ్యత నీవే చేయాలి.
ఎవరికీ ఇవ్వాలో, ఇవ్వకూడదో
భగవంతుడు నిర్ణయిస్తాడు.
సత్పాత్ర దానాలు —
జీవితానికి సార్థకత్వం,
శాంతి & ఆత్మీయతను తెస్తాయి.
ఇదే సూక్తి — హితోక్తి.
ॐ శాంతిః శాంతిః శాంతిః ॥
కార్తీక మాసే పౌర్ణమి తిదౌ జ్వాలా–తోరణ సందర్భం. ఈ మాస ప్రత్యేకము ఏమిటంటే — శివ–కేశవ–సుబ్రహ్మణ్య త్రయానుగ్రహ సంకేతంగా జ్ఞానం • సంపద • ధైర్య విజయం త్రికూటం భక్త జీవితంలో పరిపూర్ణమగును.
శివే జ్ఞానం ప్రసీదేతు విష్ణౌ సంపద్విధాయినీ ।
సుబ్రహ్మణ్యే జయో దత్తః శత్రుసంహారకః పరః ॥ २ ॥
దీపజ్యోతిర్నిరంజనా పాపసంఘఘ్ని పావనీ ।
భక్తిః శ్రద్ధా సమేతైశ్చ మోదతాం సుమనోరథః ॥ ३ ॥
ఇతి త్రయీ ప్రవృత్తేషు మంగళం సర్వదా శుభమ్ ॥
దేవత్రయం ప్రసన్నం నః దదాతు శ్రేయసాం పదమ్ ॥ ४ ॥
॥ శివాయ నమః । నారాయణాయ నమః । స్కందాయ నమః ॥
| పర్వం | దేవత | ఫలితం |
|---|---|---|
| కార్తీక పౌర్ణమి | శివుడు | జ్ఞాన సిద్ధి |
| క్షీరాబ్ధి ద్వాదశి | విష్ణు–లక్ష్మి | ధన–ఆరోగ్యం |
| షష్ఠి | సుబ్రహ్మణ్య | ధైర్యం–విజయం |
➡ జ్ఞానం + సంపద + ధైర్యం = సంపూర్ణ పూర్ణిమా కృప
03.11.2025 సోదరీమణులారా ..కార్తీకే శుక్లత్రయోదశ్యాం సోమదినే శుభావసే । శర్మణా గిరిప్రసాదేన శ్లోకమాలా నిబధ్యతే ॥
కార్తీకమాసే శుక్లే ద్వాదశ్యాం పుణ్యదినే శుభే ।
ప్రాతః స్మృత్వా విమలచేతసోఽవతామః కులపావనం ॥ 1 ॥
సుమవన సోదరీమణ్యః సమేత్య భక్త్యా సమాశ్రితాః ।
ఋషీణాం ప్రవరాన్నిత్యం స్మరంత్యః శ్రేయసే నృణామ్ ॥ 2 ॥
బ్రహ్మా చతుర్ముఖో దేవః సృష్టికార్యప్రవర్తకః ।
తస్మాత్ మానసపుత్రాః సన్మహర్షీణాం సమూహకాః ॥ 3 ॥
అంగీరసశ్చాత్రిరగస్త్యగౌతమవశిష్ఠపరాశరః ।
భారద్వాజో జమదగ్నిశ్చ కశ్యపశ్చ కౌశికోఽపరాః ॥ 4 ॥
యే వేదాధ్యయనవ్యగ్రా యోగహోమ పరిణ్తితాః ।
ఆచారః శిష్యసంతానైః వంశాభివృద్ధిహేతవః ॥ 5 ॥
తేషాం కులే సముత్పన్నా గోత్రాణ్యభవన్ శుభా ।
ప్రవరాశ్చ మహద్భిష్టా ఋషి పూర్వక సంస్మృతిః ॥ 6 ॥
గోత్రం హి ఋషిజాతేన సముద్భవతి సంసదా ।
ప్రవరాః పూర్వఋషయః మహతా ప్రకృతాంశకాః ॥ 7 ॥
ఎవమేవ కులాచారః వేదమూలవివర్ధకః ।
సాక్షిణా దర్శయన్ ధర్మం స్థిరం భవతి నిత్యశః ॥ 8 ॥
గిరిప్రసాద్ శర్మసోదరో వదత్యనుదినం ధృతిః ।
"ప్రవరో నః కులస్యాయమ్ ఋషిపూజాప్రబోధకః" ॥ 9 ॥
సోఽస్మాకం వంశసంప్రాప్తిం సోదరో వర్ణయన్ శుభం ।
పూర్వోక్తమృషిరత్నానాం స్మరణం పావనం శ్రితమ్ ॥ 10 ॥
అంగీరసగౌతమకశ్యపజామదగ్న్యః
వశిష్ఠపరాశరభారద్వాజకౌశికాః ।
తేషాం స్మృతిః పునాతి నః ప్రణమతాం
వేదపథేఽవిరతం శుభప్రదాః ॥ 11 ॥
బ్రహ్మాదిసప్తర్షివిభూతిసంప్రదాయః
వేదోక్తసీసంతరమార్గపావనః ।
గోత్రప్రవరస్మృతయా శుభం వదామః
సుమవన సోదరీమణ్యః శృణోమ హృద్భిః ॥ 12 ॥
వేదపథః శాంతిదః సర్వభూతహితోఽవ్యతః ।
స్మరణం ధర్మపథ్యానాం మంగళం భవతామితః ॥ 13 ॥
సర్వే భవంతు సుఖినః సర్వే సంతు నిరామయాః ।
సర్వే భద్రాణి పశ్యంతు । మా కశ్చిద్ దుఃఖభాగ్ భవేత్ ॥॥ 14 ॥
బ్రహ్మగౌరీశ్వరౌ నిత్యం సప్తర్షయశ్చ నః శుభాః ।
అనుగ్రహం కుర్వతాం దివ్యత్యాగమోక్తపథానుగాః ॥ 15 ॥
కార్తీక మాస శుభపర్వదినములయందు, ప్రత్యేకించి శుక్ల ఏకాదశి రోజున, సమూహ పారాయణానికి అనువైన సులభ–మధుర శ్లోకాల సమాహారం.
॥ శుక్లాం శుభ్రాంబరాలేపాం హంసవాహనమాశ్రితామ్ ॥
॥ వీణాపుస్తకధారిణ్యై నిత్యం వందే సరస్వతీమ్ ॥
సులభ జపరూపం — ప్రతి రోజూ పారాయణానికి.
ఓం శ్రీ సరస్వత్యై నమః । నమస్తే శ్వేతవస్త్రాయై । వీణాపాణ్యై జ్ఞానదాయిన్యై । సుమవన సోదరీమణి సమూహ ఇష్టకామ్యార్థ సిద్ధార్థ్యై నమః ॥
సుప్రభాతప్రకాశాయై సువర్ణకిరణాంశుకైః । సింహాసనగతే దేవ్యై సరస్వత్యై నమో నమః ॥
సౌభాగ్యవర్ధినీ నిత్యం సుమవన సోదరీమణి– సమూహ ఇష్టకామ్యార్థ సిద్దార్థ్యై నమోఽస్తు తే ॥
వీణా–నాదజుషాం నిత్యం హృదయే జ్ఞానదాయినీ । కామదే ప్రేమదే నిత్యం పావయామి పదాంబుజమ్ ॥
కార్తీక మాసే శుక్ల ఏకాదశ్యాం సుమవన సోదరీమణి–సమూహ ఇష్టకామ్యార్థ సిద్దార్థ్యై భక్త్యా నమో నమః ॥
సింహాసనముపై కూర్చుని, సువర్ణకాంతులతో ప్రకాశించే వాగ్దేవి సరస్వతీని నమస్కరించుచున్నాము. ఆమె వీణా–నాదమునందు జ్ఞానప్రవాహము నిండియున్నది. కృపదర్శన కలుగుచోట విద్య, జ్ఞానం, ప్రేమ, ఇష్టకామ్యసిద్ధి లభించును.
సుమవన సోదరీమణుల సమూహం కార్తీకమాస శుక్ల ఏకాదశి పుణ్యకాలమున ఆమె పాదసేవనతో తమ ఇష్టకామ్యార్థములను సులభంగా సిద్ధింపచేసుకొనగలరు — ఇదే ఈ శ్లోకాల హృదయం.
సరస్వతీ దేవి బ్రహ్మనందన, వేదమాత. హంసవాహనమున విహరించుచు, వీణవాయిద్యముచే శబ్దతత్త్వమునకు చైతన్యము నింపినవారు. బ్రహ్మతపోబలంతో ఆవిర్భవించిన ఆమె సత్య–జ్ఞాన–ఆనంద స్వరూపిణి. ఆమె అనుగ్రహము లేక వేద–విద్య–కళలు అవగాహనలోనికి రావు. వాగ్వైఖరి, స్మృతి, విద్యాభివృద్ధి అన్నియు ఆమె ప్రసాదమే.
సుమవన సోదరీమణుల సమూహం ఆమె ఆశీర్వాదములతో వేదధర్మాన్ని, సంప్రదాయాన్ని పోషిస్తూ ముందుకు సాగవలెననేది ఈ సమాహారపు అంతరార్థము.
వేద–విద్యల ఆలంబనమైన సరస్వతీ కృపా–కటాక్షములు మన వాక్కు, మనస్సు, కర్మలను శుద్ధి పరచుగాక. సమూహ పారాయణ శక్తితో ఇష్టకామ్యార్థ సిద్ధి సులభముగా ప్రసాదించుగాక.
— సోదరుడు, గిరి ప్రసాద్ శర్మ — మీకోసం
ఓ సుమవన సోదరీమణులారా ..
కార్తికే శుక్లనవమ్యాం సుమనఃప్రభాతసమయే,
సుమవనసహోదరీభ్యః శంకరస్య ప్రసాదతః ।
స్మరామః సతతం నారీః పతివ్రతధర్మరతాం —
సావిత్ర్యనసూయాం శిలావత్యాదిమదాలసామ్ ॥
దమయంతీం చ సీతాం పరమధర్మపరాయణాః ।
పత్న్యః పతివ్రతాబలసంపన్నాః సదా శివప్రదాః ॥
తాత్పర్యము
కార్తీక మాస శుక్ల నవమి ప్రాతఃకాలమున
సుమవన సోదరీమణులపై శివానుగ్రహములతో
భారతీయ ప్రసిద్ధ పతివ్రత మహాశక్తులను
స్మరించుదాం.
సతీ సావిత్రి, అనసూయా, శిలావతి, మదాలస,
దమయంతి, సీతాదేవి వంటి మహాసతీమణులు
తమ పతివ్రత శక్తి, ధర్మనిష్ఠ, త్యాగ వైభవంతో
భర్తలను రక్షించి ధర్మాన్ని నిలబెట్టినవారు.
వారి స్మరణతో
సౌభాగ్యం, ఆయురారోగ్యం, ధర్మపరత్వం, శాంతి, శివానుగ్రహం
కలుగును.
గిరిప్రసాద్శర్మభ్రా భవతాం శ్రేయసి స్పృహన్ ।
మంగళాని ప్రదత్తాంతు దేవ్యో దేవాశ్చ నిత్యశః ॥
సుమవన సోదరీమణులారా .. ఈరోజు ఇది వినండి, వీలయితే పఠించండి ..
వ్రాత : గాత్రం : గిరి ప్రసాద్ శర్మ కళ్ళే
✅ 1) ప్రాతఃకాల సంకల్పం
సముద్ర–స్నానము, నది–స్నానం లేదా
సాధారణ స్నానం ముగించుకుని
మీ కుల దైవం ముందు కూర్చుని, నీటితో ఆచమనం 3 సార్లు
→ తర్వాత సంకల్పం: … ఓం కేశవాయ స్వాహా, నారాయణ స్వాహా, మాధవాయ స్వాహా అంటూ కేశవ నామాలు చెప్పుకుని
ॐ నమః ॥ నేడు
అధ్యా కార్తీక శుక్ల అష్టమ్యాం
అష్టాదశపురాణపారాయణం కరిష్యే ॥
వందే దేవం జగన్నాథం వేదవేద్యస్వరూపిణమ్ ।
సర్వదుఃఖవినాశాయ పురాణామృతసాగరమ్ ॥
తాత్పర్యం:
జగన్నాథుడు వేదస్వరూపి.
ఆయన స్మరణతో దుఃఖాలు తొలగి
పురాణామృత జ్ఞానం పొందుతాం.
✅ ॥ ప్రారంభ సూచన ॥
కార్తికే శుక్లపక్షస్య పుణ్యాష్టమ్యాం శుభే దినే ।
సుమవనసమూహేన శ్రూయతే పురకథామృతమ్ ॥
తాత్పర్యం:
కార్తీక శుక్ల అష్టమి రోజున
సుమవనం సమూహం పురాణకథ వినుచున్నది.
✅ 1) మత్స్య పురాణం
మత్స్యావతారో విష్ణుః సత్యవ్రతాయ నృపాయ హి ।
వేదసంహితతోపేతం పురాణంబోధయద్ పురా ॥
తాత్పర్యం:
విష్ణువు మత్స్యావతారంలో
సత్యవ్రతునికి వేద–పురాణతత్త్వాలు బోధించాడు.
✅ 2) మార్కండేయ పురాణం
మార్కండేయాయ దేవాయ ప్రలయాగ్నేః సమీపతః ।
బ్రహ్మా విశ్వరూపదృశం ధర్మసారముదీరితమ్ ॥
తాత్పర్యం:
ప్రళయ భయంలో ఉన్న మార్కండేయునికి
బ్రహ్మదేవుడు విశ్వరూపం చూపి
ధర్మసారాన్ని వివరించాడు.
✅ 3) భాగవత పురాణం
వ్యాసః శుకాయ ప్రాహ శ్రీవిష్ణోర్భక్తిమార్గతః ।
నారదోక్తతత్త్వాభ్యాం భాగవతం ప్రబోధితమ్ ॥
తాత్పర్యం:
వ్యాసుడు శుక మహర్షికి
నారద మార్గంలో
భక్తి–తత్త్వాన్ని ఉపదేశించాడు.
✅ 4) భవిష్య పురాణం
భవిష్యవృత్తివివిధం నారదాయ బ్రహ్మణా ।
రాజ్యధర్మప్రబోధం చ భవిష్యపురాణకం ॥
తాత్పర్యం:
భవిష్య లోకవృత్తాంతాలు,
రాజధర్మ బోధనలు
బ్రహ్మదేవుడు నారదునికి చెప్పినవి.
✅ 5) బ్రహ్మ పురాణం
బ్రహ్మా నారదముద్ధిశ్య సృష్టిస్థితివివర్ణతః ।
లోకధర్మప్రబోధం యత్ బ్రహ్మపురాణముచ్యతే ॥
తాత్పర్యం:
బ్రహ్మదేవుడు
సృష్టి–స్థితి–ధర్మాలను
నారదునికి వివరించాడు.
✅ 6) బ్రహ్మాండ పురాణం
బ్రహ్మాండవిస్తారకథాంనారదాయైవ బోధితమ్ ।
ససర్గలయవృత్తాంతం బ్రహ్మాండమితి కీర్తితం ॥
తాత్పర్యం:
బ్రహ్మాండ నిర్మాణం,
సృష్టి–లయ ప్రక్రియ
నారదునికి చెప్పబడింది.
✅ 7) బ్రహ్మవైవర్త పురాణం
రాధాకృష్ణవిభూతీశ్చ నారదాయ ప్రబోధితమ్ ।
సృష్టిరహస్యకథనం బ్రహ్మవైవర్తముచ్యతే ॥
తాత్పర్యం:
రాధాకృష్ణుల తత్త్వం,
సృష్టికి సంబంధించిన గోప్యభావాలు
నారదునికి వెల్లడించబడ్డాయి.
✅ 8) వాయు పురాణం
శివవక్త్రాత్ మహావాయోరయోగతత్త్వం ప్రబోధితం ।
సప్తద్వీపవివేకశ్చ వాయుః పురాణముచ్యతే ॥
తాత్పర్యం:
శివుడు
వాయుదేవునికి యోగతత్త్వం,
సప్తద్వీప నిర్మాణం
బోధించాడు.
✅ 9) వరాహ పురాణం
వరాహో భూదేవ్యై వక్త్రాత్ ధర్మసృష్టినిరూపణమ్ ।
వరాహపురాణమితి ఖ్యాతమ్ ॥
తాత్పర్యం:
వరాహావతారంలో
విష్ణువు భూమిదేవికి
సృష్టి, ధర్మ వివరణ చేశాడు.
✅ 10) వామన పురాణం
వామనో బలినే దత్త్వా త్రిలోకవినిరూపణమ్ ।
వామనపురాణమితి శ్రుతమ్ ॥
తాత్పర్యం:
వామనుడు
బలిచక్రవర్తికి
త్రీలోక వ్యవస్థను తెలియజేశాడు.
✅ 11) విష్ణు పురాణం
పరాశరః మైత్రేయాయ సృష్టిధర్మప్రబోధనమ్ ।
విష్ణుపురాణమితి ఖ్యాతమ్ ॥
తాత్పర్యం:
పరాశరుడు
మైత్రేయునికి
సృష్టి–ధర్మ రహస్యాలను
తెలియజేశాడు.
✅ 12) అగ్ని పురాణం
అగ్నిర్వసిష్ఠాయ యజ్ఞవిధిః శౌచయోగవివేకతః ।
అగ్నిపురాణమితి ప్రసిద్ధమ్ ॥
తాత్పర్యం:
అగ్ని దేవుడు
యజ్ఞవిధి–శౌచాచారాలను
వసిష్ఠునికి తెలిపాడు.
✅ 13) నారద పురాణం
నారదో భక్తిసూత్రాణి శాస్త్రసారప్రబోధనం ।
నారదపురాణమితి ॥
తాత్పర్యం:
నారద మహర్షి
భక్తిమార్గ తత్త్వాన్ని
సూత్రాల రూపంలో చెప్పాడు.
✅ 14) పద్మ పురాణం
పాద్మకల్పే బ్రహ్మణా శ్రీరామకథా ప్రకీర్తితా ।
పద్మపురాణమితి సంగీత్యతే ॥
తాత్పర్యం:
బ్రహ్మదేవుడు
పాద్మకల్పంలో
శ్రీరామకథను వివరించాడు.
✅ 15) లింగ పురాణం
శివో బ్రహ్మణి బోధయాంచకార లింగతత్త్వయోగవిధిమ్ ।
లింగపురాణమితి ప్రసిద్ధమ్ ॥
తాత్పర్యం:
శివుడు
లింగతత్త్వం, యోగసిద్ధి
బ్రహ్మునికి బోధించాడు.
✅ 16) గరుడ పురాణం
గరుడాయ యమధర్మణం పితృయాణవినిర్ణయం ।
గరుడపురాణమితి ॥
తాత్పర్యం:
గరుడునికి
యమలోక ఆధిపత్యం,
పితృయాణ రహస్యాలు
చెప్పబడ్డాయి.
✅ 17) కూర్మ పురాణం
కూర్మో హరిః ఇశానాయ వేదాంతయోగా బోధితః ।
కూర్మపురాణమితి ఖ్యాతమ్ ॥
తాత్పర్యం:
విష్ణువు
కూర్మావతారంలో
ఈశాన దేవునికి
వేదాంత–యోగం బోధించాడు.
✅ 18) స్కంద పురాణం
స్కందో మునీంద్రేభ్యః తీర్థమాహాత్మ్యవర్ణనమ్ ।
స్కందపురాణమితి ॥
తాత్పర్యం:
కార్తికేయుడు
మునులకు
తీర్థమహిమలను
వివరించాడు.
✅ ॥ ఫలశృతి ॥
అష్టాదశపురాణానాం యః పఠేత్ భక్తిసంయుతః ।
భోగసౌఖ్యమవాప్నోతి పశ్చాత్ మోక్షఫలంభవేత్ ॥
కనుక … సోదరీమణులారా ఇది ఎప్పుడైనా చదువుతూ ఉండండి ..
ఈ అష్టాదశ పురాణ సంగ్రహాన్ని
భక్తితో పఠించే వారికి
సుఖం, మోక్షం లభిస్తాయి.
29 October 2025 — Wednesday
Kārtika Māsa · Śukla Saptamī Tithi
“O sisters of Suma-vana, listen with devotion; and if possible, recite.”
Composed & Voiced by: Śrī Giri Prasād Śarma Kallē
After performing:
Sea-bath, or
River-bath, or
Regular sacred bath,
Sit humbly before your family deity (Kula-Dēvatā).
With clean water, perform Ācamana thrice and recite:
“Om Keśavāya Svāhā | Nārāyaṇāya Svāhā | Mādhavāya Svāhā.”
“Om Namaḥ!
On this sacred day,
in the bright eighth of Kārtika,
I commence the reverent recitation of the Eighteen Purāṇas.”
Salutation
Vande Devaṁ Jagannāthaṁ Veda-vedya-svarūpiṇam |
Sarva-duḥkha-vināśāya Purāṇāmṛta-sāgaram ||
We bow to Lord Jagannātha,
—the embodiment of the Vedas—
whose remembrance destroys all suffering,
and who is the ocean of Purāṇic nectar.
The act of mindful beginning purifies our day.
Even amidst modern busyness, focusing the mind
on Divine truth strengthens clarity, stability,
and moral courage.
Kārtike śukla-pakṣasya puṇyāṣṭamyāṁ śubhe dine |
Sumavana-samūhena śrūyate pura-kathāmṛtam ||
On the holy Kārtika Śukla Aṣṭamī,
the Suma-vana sisterhood listens
to the nectar of ancient Purāṇic wisdom.
Group study & reflection cultivate community strength.
Collective spiritual engagement protects families
and keeps Dharma vibrant across generations.
Matsyāvatāro Viṣṇuḥ Satyavratāya nṛpāya hi |
Veda-saṁhita-topetaṁ Purāṇam bodhayad purā ||
Lord Vishnu, incarnating as Matsya,
taught King Satyavrata the sacred Vedas & Purāṇic truths.
Divine guidance always protects true seekers,
especially during confusion (symbolic ‘deluge’).
Where truth prevails, wisdom flows.
Mārkaṇḍeyāya devāya pralayāgneḥ samīpataḥ |
Brahmā viśvarūpa-dṛśaṁ dharma-sāram udīritam ||
At the brink of cosmic dissolution,
Brahmā revealed his Universal Form
and the essence of Dharma to sage Mārkaṇḍeya.
Even in times of crisis—social, emotional, moral—
the Divine vision strengthens inner resilience
and reveals righteous living.
Vyāsaḥ Śukāya prāha Śrī-Viṣṇor bhakti-mārgataḥ |
Nārada-okta-tattvābhyāṁ Bhāgavataṁ prabodhitam ||
Vyāsa imparted to Śuka the Bhakti-path of Vishnu,
following the principles taught by Nārada.
Bhakti remains the simplest path—
pure love softens the hardest mind,
bringing peace amidst material confusion.
Bhaviṣya-vṛtti-vividham Nāradāya Brahmaṇā |
Rājya-dharma-prabodhaṁ ca Bhaviṣya-Purāṇakam ||
Brahmā instructed Nārada
in future trends of humanity
and righteous governance.
A reminder that Dharma must guide politics,
and righteous leadership protects society.
Brahmā Nārada-muddiśya sṛṣṭi-sthiti-vivarṇataḥ |
Loka-dharma-prabodhaṁ yat Brahma-Purāṇam ucyate ||
Brahmā taught Nārada
the mysteries of creation, sustenance,
and worldly order.
Creation and society require balance—
Rightful living builds harmonious families and nations.
Brahmāṇḍa-vistāra-kathāṁ Nāradāyaiva bodhitam |
Sa-sarga-laya-vṛttāntaṁ Brahmāṇḍam iti kīrtitam ||
Nārada was taught
the expanse of the universe
and creation-dissolution cycles.
Science and spirituality meet—
Universe is vast, sacred, and cyclic;
humans must live responsibly.
Rādhā-Kṛṣṇa-vibhūtiś ca Nāradāya prabodhitam |
Sṛṣṭi-rahasya-kathanaṁ Brahma-Vaivartam ucyate ||
Brahmā revealed to Nārada
the glories of Rādhā-Kṛṣṇa
and secrets of creation.
Love is the foundation of existence.
Harmony arises where devotion flows.
Śiva-vaktrāt Mahā-vāyor yoga-tattvaṁ prabodhitam |
Sapta-dvīpa-vivekaś ca Vāyuḥ Purāṇam ucyate ||
Lord Śiva instructed Vāyu
in yogic wisdom and the structure of Earth’s continents.
Yoga integrates body & consciousness;
geography reveals the magnificence of creation.
Varāho Bhūdevyai vaktrāt dharma-sṛṣṭi-nirūpaṇam |
Varāha-Purāṇam iti khyātam ||
As Varāha, Vishnu taught Bhūdevī
the principles of Dharma & creation.
Earth is Divine—
Let Dharma lead environmental protection.
Vāmano Baline dattvā triloka-vinirūpaṇam |
Vāmana-Purāṇam iti śrutam ||
Vāmana revealed to King Bali
the nature of the three worlds.
Humility overpowers ego.
True greatness is inner.
Parāśaraḥ Maitreyāya sṛṣṭi-dharma-prabodhanam |
Viṣṇu-Purāṇam iti khyātam ||
Parāśara taught Maitreya
the subtle laws governing creation and Dharma.
Understanding Dharma clarifies life’s purpose
and strengthens righteous conduct.
Agnir Vasishṭhāya yajña-vidhiḥ śauca-yoga-vivekataḥ |
Agni-Purāṇam iti prasiddham ||
Agni taught Vasiṣṭha the methods of sacrifice,
purity, and yogic discipline.
Discipline and purity bring order.
A well-regulated life elevates society.
Nārado bhakti-sūtrāṇi śāstra-sāra-prabodhanam |
Nārada-Purāṇam iti ||
Nārada composed
the principles of Bhakti
in concise formulae.
Short & simple teachings
guide modern seekers amidst distractions.
Pādma-kalpe Brahmaṇā Śrī-Rāma-kathā prakīrtitā |
Padma-Purāṇam iti saṅgītyate ||
In the Padma-Kalpa,
Brahmā narrated the story of Śrī Rāma.
Rāma embodies truth, loyalty, and compassion—
virtues required in homes and leadership.
Śivo Brahmaṇi bodhayāñcakāra Liṅga-tattva-yoga-vidhim |
Liṅga-Purāṇam iti prasiddham ||
Śiva instructed Brahmā
on Liṅga-tattva and yogic mastery.
The Liṅga signifies eternal consciousness—
Meditation reveals inner divinity.
Garuḍāya Yama-dharmaṇaṁ pitṛ-yāṇa-vinirṇayam |
Garuḍa-Purāṇam iti ||
Garuḍa learned from Yama
the truths of afterlife and ancestral journey.
Death is a transition, not an end;
ancestral reverence sustains lineage blessings.
Kūrmo Hariḥ Iśānāya Vedānta-yogā bodhitaḥ |
Kūrma-Purāṇam iti khyātam ||
As Kūrma, Hari taught Iśāna
the wisdom of Vedānta & Yoga.
Balance (symbolized by Kūrma)
is vital in an unstable world.
Skando Munīndrebhyaḥ tīrtha-māhātmya-varṇanam |
Skanda-Purāṇam iti ||
Skanda described to sages
the glory of sacred pilgrimages.
Visiting holy spaces purifies the heart,
and creates sacred memories within families.
Aṣṭādaśa-Purāṇānāṁ yaḥ paṭhet bhakti-saṁyutaḥ |
Bhoga-saukhyam avāpnoti paścāt mokṣa-phalam bhavet ||
Those who recite the Eighteen Purāṇas
with devotion attain worldly well-being,
and ultimately, liberation.
Regular remembrance of Divine wisdom
inspires righteous action, moral clarity,
and inner peace,
leading one toward ultimate freedom.
Dear Sisters,
May you recite this sacred compendium
whenever possible.
Through devotion to these Purāṇic essences,
may you find:
Prosperity and happiness (Bhoga)
Peaceful, righteous lives
And ultimately Liberation (Mokṣa)
May Dharma illuminate every home,
every heart,
every moment.
—Blessings & Grace
Narrated by:
🌺 Śrī Giri Prasād Śarma Kallē
— ఆశీర్వాదం:
ఇత్థం సోదరీమణీన్ ప్రీత్యా ఆశీర్వదతి భవతాం సోదరః గిరి ప్రసాద్ శర్మ॥
భక్తి వెలుగు
💠 అర్థం (సంక్షిప్త వివరణ):
సోదరీమణులారా, కార్తీక మాసంలోని ఈ దక్షిణాయన కాలంలో సూర్యుడు దక్షిణ దిశగా ప్రయాణిస్తున్నప్పటికీ, దీపారాధన, దానధర్మాలు, వ్రతాలు, జపతపాలు — ఇవన్నీ చేయడం అత్యంత పుణ్యఫలప్రదం.
దేవతలు యోగనిద్రలో ఉన్నా, భక్తుల భక్తితో మేల్కొంటారు.
తులసి, గంగ, దీపపూజ ద్వారా మనసులో జ్ఞానజ్యోతి వెలుగుతుంది — పాపం నశిస్తుంది, ధర్మప్రకాశం విరజిల్లుతుంది.
మీ సోదరుడు గిరి ప్రసాద్ శర్మ మీకు ఈ పుణ్యమాసంలో హృదయపూర్వక ఆశీస్సులు
సుమవన సోదరీమణులారా నేటి శ్లోకం, భావార్థం, ఆశీర్వచనం 🙏🏻🤝🏻💐 27.10.2025
ఓం విశ్వావసు నామ సంవత్సరే, దక్షిణాయనే, కార్తీకమాసే, శుక్లపక్ష షష్టీతిథౌ,
సుమవనమహిళానాం ఇష్టకామ్యార్థసిద్ధ్యర్థం, సోదరీమణీనాం సౌభాగ్యకామ్యార్థసిద్ధ్యర్థం చ మమ సంకల్పమ్।
॥ సిద్ధి మంత్రం ॥
ఓం అస్య కార్తీకమాస సౌభాగ్యకామ్యార్థ పారాయణమహామంత్రస్య।
శ్రీమహావిష్ణు ఋషిః। అనుష్టుప్ ఛందః।
శ్రీమహాలక్ష్మీ గౌరీ పార్వతీ దేవతాః।
సుమవనమహిళానాం ఇష్టకామ్యార్థసిద్ధ్యర్థం, సోదరీమణీనాం సౌభాగ్యకామ్యార్థసిద్ధ్యర్థం చ వినియోగః॥
॥ దీపారాధన శ్లోకం ॥
ఓం సుభ్రం దీపం సమర్పయామి॥
శుభం కరోతు కళ్యాణం
ఆరోగ్యము ధనసంపదమ్।
శత్రుబుద్ధివినాశాయ
దీపజ్యోతి నమోస్తు తే॥
దీపజ్యోతి పరంబ్రహ్మ
దీపజ్యోతి జనార్దనః।
దీపజ్యోతి సముద్ధ్యేతు
తమసః పారణం మమ॥
ఓం దీపాయ నమః॥
॥ ఆచమనం ॥
ఓం కేశవాయ స్వాహా॥
ఓం నారాయణాయ స్వాహా॥
ఓం మాధవాయ స్వాహా॥
॥ ధ్యానం ॥
ధ్యాయామి దేవీం త్రిజగద్గురూṁ తాం
కమలాసనాṁ సింహవహాం సుశుభ్రాం।
గౌరీం పరాం మంగళదాం చ లక్ష్మీṁ
పార్వతీదేవీṁ మనసా నమామి॥
ధ్యాయామి విష్ణుమనిశం శాంతరూపం
చక్రాసిధన్వాక్లినహస్తమద్యే।
శ్రీదేవితో యుక్తమనంతమూర్తిం
తముపాస్మహే భవబంధవిమోక్షమిచ్ఛంతః॥
॥ ఆవాహన శ్లోకం ॥
ఓం ఆవాహయామి దేవీ త్వాం
లక్ష్మీం శ్రీమంగళప్రదే।
సౌభాగ్యదాత్రీṁ భవతిṁ
గౌరీం చ పరమేశ్వరీమ్॥
ఓం మహావిష్ణుమహాలక్ష్మీగౌరీపార్వతీదేవతాభ్యో నమః।
ఇహాగచ్ఛ ఇహ తిష్ఠ దేవతా॥
ఓం స్వాగతం సుస్వాగతం మే భవతు।
ఆసనమిదం సమర్పయామి॥
॥ పూజావిధి సంక్షిప్తం ॥
దీపప్రజ్వలన — శుభప్రద దీపారాధనతో ప్రారంభించాలి।
ఆచమనం & ప్రాణాయామం — మనోనిగ్రహం, శుద్ధభావం కోసం।
సిద్ధిమంత్రోచ్ఛారణం — పారాయణానికి శక్తినిచ్చే మంత్రం।
దేవతాధ్యానం & ఆవాహనం — విష్ణు, లక్ష్మీ, పార్వతీ దేవతలను ఆహ్వానించాలి।
మూల శ్లోక పారాయణం —
“కార్తీకమాస సౌభాగ్యకామ్యార్థ పారాయణ శ్లోకమాలా”
లోని ప్రధాన శ్లోకములు (వైకుంఠఏకాదశ్యాం చ … భవతు సర్వసంపద్వ్యమ్॥) భక్తిశ్రద్ధలతో జపించాలి।
సంకల్పవాక్యం —
“సుమవన మహిళానాం ఇష్టకామ్యార్థసిద్ధ్యర్థం…” అని స్పష్టముగా ఉచ్ఛరించాలి।
ఫలప్రార్థన & ముగింపు మంత్రాలు —
“ఓం శ్రీకృష్ణాయ నమః। ఓం నమః శివాయ। ఓం మహాలక్ష్మ్యై నమః॥”
అంటూ పారాయణాన్ని సమాప్తం చేయాలి।
ప్రసాదసమర్పణం & కృతజ్ఞతా నమస్కారాలు చేయాలి।
॥ సమర్పణ శ్లోకం ॥
కాయేన వాచా మనసేంద్రియైర్వా
బుద్ధ్యాత్మనా వా ప్రకృతిస్వభావాత్।
కరోమి యద్యత్ సకలం పరస్మై
నారాయణాయేతి సమర్పయామి॥
॥ శాంతి పాఠం ॥
ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః॥
॥ ఇతి పూజావిధి సమాప్తమ్ ॥
🕉 శ్రీకార్తీకమాస సౌభాగ్యకామ్యార్థ పారాయణ పూజావిధి సమాప్తా। 🕉
॥ ఇతి సమాప్తమ్ ॥
🕉 శ్రీకార్తీకమాస సౌభాగ్యవ్రత మహిమా సమాప్తా। 🕉
🌸 గిరిప్రసాదశర్మభ్రాత్రృణాం ఆశీః భవతాం ప్రతి। 🌸 😊🤝🏻💐💐💐
॥ ఓం శ్రీ గురుభ్యో నమః ॥
॥ ఓం సుమవన సోదరీమనస్య మంగళం భవతు ॥
కార్తీకమాసే పుణ్యార్థే స్నానదానదీపసత్క్రమమ్ ।
సుమవనస్య సోదరీమనస్య భజామో హృదయే హరిమ్ ॥
శివాయ విష్ణురూపాయ విష్ణవే శివరూపిణే ।
ఏకతత్త్వాయ నమో నిత్యం భక్త్యా జ్యోతిర్మయాయ చ ॥
మంగళాశాసన శ్లోకం :
సుమవనస్య సోదరీమణ్యః కార్తీకదీపదానినః ।
భక్తిభావప్రకాశేన లభంతు పరమాం గతిమ్ ॥
కార్తీక మాసంలో స్నానం, దానం, దీపదానం చేసేది పుణ్యకార్యము.
హృదయంలో హరిని ఆరాధించే వారు — శివకేశవ ఏకతత్వాన్ని గ్రహించి — పరమజ్యోతిని పొందుదురు.
సుమవన సోదరీమణులు భక్తితో దీపారాధన చేసి,
పరమగతిని పొందుగాక.
విశ్వవాసు నామసంవత్సరే, కార్తీక శుక్ల పంచమ్యాం ।
సుమవన వనితా భక్తి ప్రబోధయతి జనమానసే ॥
నియతకర్మ న మున్యజ్ఞః, మానసపూజా న కర్మవిముక్తిః ।
యో దినే భోజనమర్హతి, స పూజామపి సమర్హతీతి ॥
🕉 తాత్పర్యం (భావార్థం):
ఈ విశ్వవాసు నామ సంవత్సరంలోని కార్తీక మాస శుక్ల పంచమి పుణ్యదినాన,
సుమవన వనితలు భక్తి ప్రవాహంగా మనసులను మేలుకొలిపి,
“నియతకర్మలను విడవకూడదు”
ఎవడు రోజూ భోజనం చేయగలడో,
అతడే రోజూ పూజ చేయగలడు.
మానసిక పూజ పేరుతో పూజను మానడం ఆలస్యానికి రూపం,
దానిని భగవంతుడు “తామసిక త్యాగం”గా పేర్కొన్నాడు.
అందుచేత,
ప్రతి దినమూ పితృకార్యాలు, దేవపూజలు, నియతకర్మలు విశ్రద్ధతో చేయాలి —
అదే భక్తి యొక్క నిజమైన ఆచరణ.
🪔 ఆధ్యాత్మిక సందర్భం:
📅 తేదీ: విశ్వవాసు నామ సంవత్సరం — కార్తీక మాసం — శుక్ల పంచమి
🌿 దిన ప్రత్యేకత: పితృ-దేవ-గురు సేవకు శ్రేష్ఠమైన పుణ్యకాలం
🙏 భావం: పూజ భోజనంలా నిత్యకర్మం — విడిచిపెట్టరాదు 😍😇😅